Człowiek zafundował sobie takie tempo zmian otoczenia, że przekracza ono wielokrotnie jego zdolności adaptacyjne.
Jeśli nie będziemy kładli odpowiedniego nacisku na budowanie umiejętności dobrego, komfortowego życia w takim cyklonie zmian, to staniemy się jak wąż zjadający własny ogon – ofiarami samych siebie.
Ciągłe zmiany to dzisiejsza nowa norma.
Dlatego sprawność organizacyjna staje się coraz bardziej nieuchwytna. Nie wystarczy już tylko reagować na zakłócenia albo delegować zarządzanie zmianą do działu HR.
Aby wyprzedzić konkurencję, organizacje muszą stać się hiperotwarte na zmiany i umożliwić pracownikom samodzielne kierowanie nimi.
Aby przygotować swoich ludzi do zaangażowania przy zmianach, firmy potrzebują kultury pracy, która żyje i oddycha zdolnością adaptacji. Kultury ciągłej zmiany.
Nadal wiele organizacji jest zbytnio zależnych od działów finansów i planowania strategicznego, swoich pięcioletnich planów, czy sztywnej roadmapy.
W czasach, gdy przyszłość może nie być przewidywalna, liderzy odnoszący sukcesy muszą unikać nadmiernego polegania na założeniach.